Fikret DİKMEN - İhsan Öztürk Müzik Merkezi

Halk şairi Fikret Dikmen 1950 Yılında Niğde’nin Bor ilçesine bağlı Gökbez köyünde doğdu.

Babası Hüsamettin, annesi ayşe Hanım’dır.Adını dedesi “Fikir et” anlamına geldiği için vermiştir. Soyadları Gökbez köyünün Dikmen Yaylası’ndanesinlenerek “Dikmen” olmuştur.

Fikret’in ailesi köyde çiftçilikle uğraşmaktadır. Kendisi de köyde bulunduğu süre içerisinde çobanlık yapmış, babasının işlerine yardım etmiştir. Koşullar uygun olmadığı için de ancak İlkokul’u bitirebilmiştir. Askere gitmeden önce Ankara’ya gelmiş bir süre pastanede çalışmıştır.

Askerliğini Denizli 77. Piyade Alayı’nda Muş İnzibat Merkezi’nde tamamlamıştır. Askerden sonra İstanbul’da otel işçiliği, kantin işletmeciliği ve kahvecilik gibi işlerle uğraşmıştır.

1979 yılında memleketine dönen Dikmen, aynı yıl Niğde Tarım İl Müdürlüğü’nde işçi olarak göreve başlamıştır.

1981 yılında Himmetli Köyü’ndenHacı Emin Karakaş’ın kızı Nuray ile evlenmiş,bu evlilikten Gonca ve Cansu adlı iki kızı dünyaya gelmiştir. 1997’de emekliye ayrılan Dikmen halen Niğde’de ikamet etmektedir.

Sanatı:

Fikret Dikmen’in şiirlerinde kullandığı dil, halkın kolay anlayacağı sade bir Türkçe’dir. Vezin olarak halkın en alışık olduğu 7, 8, 11 heceyi çokça kullanmıştır. Mahlas olarak bazen adını (Fikret), bazen de adıyla soyadını birlikte kullanmış; konu olarak türkü sevdasını, toplumsal olayları, doğayı, ayrılığı, sevgiyi dile getirmiştir.

NERDEYİM

İnsan aynasına camsız bakarım,

Arıyorum ben kendimi nerdeyim?

Bazen buharlaşır arşa çıkarım,

Bazen gök kubbede bazen yerdeyim.

Hakikat yolundan ayrılmaz izim,

Dostluk dergâhında muhabbet bizim,

Madem kul kusursuz olmaz azizim,

İnsan ayıbını örten perdeyim

Hiç kimseyle olmadı ki hesabım,

Anlayana nasihattir hitabım,

Okumak istersen canlı kitabım

Ya bir şiirdeyim, ya nesirdeyim.

Gün olur çırağım, gün olur usta,

Bakarsın damlayım ta okyanusta,

Bir gün Mevlana’da birgün Yunus’ta

Bir bakarsın Hacı Bektaş Pir’deyim.

Varsın anlamasın cahiller beni,

Kitapta okudum bilimi feni,

Bulmak ister isen Fikret Dikmen’i

İnsanlık yolunda son seferdeyim.

TÜRKÜLER

Ben ömrümü türkülere adadım,